Obejrzałem wczoraj film Johna Woo. Wybierałem się nastawiony obojętnie, raczej zaciekawiony. John Woo robiąc ten film nie odniósł zwycięstwa chociaż mnie pokonał. Dwugodzinny obraz wypełniony scenami rzezi dokonywanej przez bohatera (granego przez Nicolasa Cage'a) za pomocą pistoletu maszynowego, noża, granatów przypominał mi sceny z filmu Hot shots - gdzie w rogu ekranu miga licznik zabitych. Hot shots miał jednak dowcipną fabułę i pure nonsensowny humor, czego zabrakło w Windtalkers. Nie było też przemyśleń podobych do tych w Cienkiej czerwonej linii ani szczypty dramatu jak w Szeregowcu Ryan'ie. Była za niezgłębiona przez bohaterów (dziewczyna głównej postaci pisze multum listów z zapytaniami :-co się dzieje? -i nie dostaje odpowiedzi), reżysera i widzów miotanina . Sztampowe wybuchy wyglądają tak samo niezależnie czy eksploduje granat czy bomba. Trup ściele się gęsto, ale nie tworzy drogi do rozwiązania. Żenua! Be! Lepiej byłoby ten czas poświęcić znajomym w piwnym ogódku! John Woo lepiej wypadał w typowym Hongkońskim repertuarze kina gangsterskiego.Brokuł